Film jest swego rodzaju kontynuacją wątków podjętych w „Życiu jako śmiertelnej chorobie przenoszonej drogą płciową”. Zanussi rozwija historię dwojga bohaterów, którzy pojawili się w filmie o umierającym lekarzu Tomaszu – studenta medycyny Filipa i jego partnerki Hanny, charakteryzatorki. Filip nie może zdecydować się, czy zostać w przyszłości lekarzem, czy wstąpić do klasztoru…

Zanussi wspominał, że impulsem do realizacji filmu były pytania od widzów, którzy po obejrzeniu „Życia” wyrażali zainteresowanie drugoplanowymi bohaterami dramatu. „Ich spotkało jakieś dobro – mówił Zanussi – ktoś do nich wyciągnął niespodziewanie rękę (…). I kiedy w «Suplemencie» opowiedziałem o nich więcej, kim oni są, wtedy jakby się to wyklarowało, było już wiadomo, że to szczęście spadło na ludzi, którzy też mieli jakieś prawdziwe zalety i jakieś życie duchowe. Tak ich chciałem zobaczyć. Miałem wrażenie, że ten film trzeba zrobić, żeby to dopowiedzieć” (zob. Krzysztof Zanussi – sylwetka artysty, rozm. Iga Czarnawska). „Suplement” nie spotkał się z tak pozytywnym przyjęciem jak „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową”, jednak został dostrzeżony na świecie – otrzymał nagrodę FIPRESCI na festiwalu filmowym w Moskwie w 2002 roku.