Wielka epopeja historyczna rozgrywająca się w okresie wojny secesyjnej jest opowieścią o losach dwóch zaprzyjaźnionych rodzin, które w czasie konfliktu stają po dwóch stronach barykady i dopiero po długim okresie powojennego chaosu jednoczą się dla wspólnej przyszłości, symbolizując tym samym narodziny narodu amerykańskiego. Film został zrealizowany w czasach, gdy przeciętne obrazy kinowe były dwurolkowcami; ten miał dwanaście rolek. Wygląda to niczym rysowanie historii błyskawicą – zachwycali się amerykańscy krytycy.

"Narodziny narodu" wyróżniają różne formy narracji, mistrzowska umiejętność przeplatania zdarzeń i pionierskie rozwiązania, z których najważniejsze było usankcjonowanie roli montażu równoległego. Sceny batalistyczne do dziś stanowią klasykę gatunku. Niestety, od doskonałości formy daleko odbiega jego treść. Griffith, potomek Południowców, za mało zważał na polityczne wyważenie akcentów. W jego intencjach "Narodziny narodu" miały być obroną godności przegranych moralnie i militarnie Południowców, ale w rezultacie film stał się bliski apologii rasistowskiej mentalności Południa, wobec której zbladły słuszne idee Północy. Atakowany za szowinizm reżyser postanowił udowodnić swoje prawdziwe intencje następnym filmem: "Nietolerancja" (1916).