W maju 2013 roku w Stambule zapadła decyzja o wyburzeniu małego parku w centrum miasta. Wywołało to niespodziewaną falę krytyki, podczas której niepozorny park przemienił się w utopijną, okupowaną przestrzeń, w której z dnia na dzień zamieszkało tysiące osób. Film rozpoczyna się w Parku Gezi w samym centrum euforycznego wydarzenia. Z czasem niepokojące sygnały dotyczące szerzących się protestów i eskalacji przemocy dochodzące spoza parku skłoniły autorki do wyruszenia w podróż przez Turcję w poszukiwaniu odpowiedzi na nawarstwiające się pytania dotyczące konfliktu, którego korzenie sięgają głęboko w historię Turcji. Podróż prowadzi je do dużych miast, takich jak: Ankara, Izmir, Gaziantep czy Diyarbakir, gdzie rozprzestrzeniały się protesty. Odwiedzają również prowincjonalne miasteczka i wsie, w których narastający konflikt podzielił małe społeczności, ilustrując różnorodność nadziei i obaw budzących się w Turkach w obliczu potencjalnej rewolucji. Podróż kończy się powrotem do Stambułu, gdzie rysuje się obraz społeczeństwa kwestionującego pojęcia, takie jak: demokracja, tożsamość i historia.