Kameralna, głęboko metafizyczna opowieść o zagadce podwójnego istnienia. Polka – Weronika i Francuzka – Véronique to niejako dwie połówki tej samej egzystencji, połączonej dziwnymi, niesprecyzowanymi przeczuciami i wewnętrznym niepokojem. Kieślowski stawia pytania dotyczące sensu i zagadki bytu, zmuszając widza do refleksji i zadumy. Poza sferą metafizyczną jest to także pięknie opowiedziana historia o miłości, w której bohaterowie odkrywają samych siebie dzięki głębokim związkom emocjonalnym z drugim człowiekiem. Film Kieślowskiego znakomicie zagrany, fascynująco sfotografowany i zilustrowany piękną muzyką Zbigniewa Preisnera, był wydarzeniem festiwalu w Cannes w 1991 roku, gdzie otrzymał Nagrodę Jury Ekumenicznego, FIPRESCI oraz Złotą Palmę dla Irene Jacob.