Początek XX w. W Polsce podzielonej między trzy mocarstwa zaborcze, nasilają się ruchy niepodległościowe. Bohater filmu, 20-letni Biały, działa w służbach specjalnych konspiracyjnej organizacji – wykonuje wyroki. Sąd partyjny skazuje na śmierć wybitnego pisarza i publicystę za współpracę z tajną policją. Biały podejrzewa, że prawdziwym powodem wydania wyroku są, niewygodne dla organizacji, poglądy polityczne pisarza.

Scenariusz filmu powstał na podstawie książki Władysława Terleckiego "W biały dzień". W czołówce filmu, twórcy zastrzegają: Akcja dzieje się po stłumieniu rewolucji 1905 r., w okresie nasilenia prowokacji w ruchu rewolucyjnym, a bohaterowie filmu nie są postaciami historycznymi. Trudno tu jednak nie skojarzyć fabuły filmu z jedną z największych i najbardziej tragicznych zagadek historii literatury polskiej – sprawą Stanisława Brzozowskiego, który został oskarżony o współpracę z ochraną i skazany na śmierć przez konspiracyjny sąd PPS, a następnie przez sąd obywatelski w roku 1909. Edward Żebrowski nie koncentruje się jednak na odtworzeniu tej sprawy, ale na problemie tragicznego rozdarcia młodego socjalisty.