Skandalizujący film Marco Ferreriego okazał się prawdziwą sensacją i kasowym przebojem kina w 1974 roku. Zdobył wiele nagród na najważniejszych festiwalach filmowych, co wywołało burzę protestów wśród jego zagorzałych krytyków, dla których był to jedynie „zdegenerowany wytwór skatologicznej wyobraźni”. Czterech przyjaciół zamyka się w ustronnie położonej willi, by zorganizować sobie seminarium gastronomiczne. Phillippe jest prawnikiem i koneserem sztuki, Ugo - restauratorem i melomanem, Marcello – pilotem, wielbicielem kobiet i samochodów, Michel zaś jest reżyserem telewizyjnym.

Ferreri z naturalistyczną precyzją odtwarza na ekranie ich monstrualną, odrażającą ucztę, prowadzącą bohaterów do śmierci z przejedzenia. Swym filmem próbował ukazać styl życia współczesnej burżuazji hołdującej rozpasanemu konsumpcjonizmowi, żyjącej bez celu i sensu, nastawionej wyłącznie na zaspokajanie potrzeb swego ciała.