Jak głosi oficerski kodeks: „Oficer nie opuszcza swoich żołnierzy i wraz z nimi oddaje się do niewoli”. Pacaka uwięziono w obozie jenieckim dla polskich oficerów i szeregowych – Oflag II C Woldenberg. W trakcie pobytu w niewoli większość czasu poświęcił na organizację ucieczki, która doszła do skutku przy trzeciej próbie. Mając ze sobą zrobione z drewna karabiny i tekturowe ładownice, pomalowane pastą do butów, wyszedł z obozu przez główną bramę. Po przedarciu się do Warszawy został zastępcą dowódcy i szefa operacyjnego Komendy Głównej AK, „Osa-Kosa”.