Aż do końca XIX wieku, co jakiś czas na terenie Europy znajdowane były „dzikie dzieci” – od początku pozbawione wszelkich kontaktów z ludźmi, dorastające, z różnych powodów, w izolacji. Film Truffauta opowiada autentyczną historię spisaną przez żyjącego w XVIII wieku młodego lekarza, który podjął się próby ucywilizowania 12-letniego chłopca znalezionego w lesie podczas polowania. Reżyser (który sam wystąpił w roli lekarza) z finezją i inteligencją ukazuje losy oswajanego dziecka, otoczonego romantyczną aurą odmieńca żyjącego w zgodzie z naturą i poddawanego próbom uczłowieczenia i ukulturalnienia, próbom torującym mu drogę do społeczeństwa, przez które został odrzucony.