Film poświęcony pamięci Maxa Ophülsa, który zebrał do niego wszystkie materiały, a któremu śmierć przeszkodziła w dokończeniu dzieła, jest biografią Amadeo Modiglianiego, genialnego malarza pochodzenia włoskiego, który w 1906 r. przybył do Paryża. Film opowiada o ostatnim okresie życia malarza. Artysta, któremu nie udało się zdobyć uznania i sławy, niszczony gruźlicą i alkoholizmem, w roku 1913 przenosi się na Montparnasse, po którym błąka się dniem i nocą, starając się utrwalić na płótnie wizję świata, który już zaginął lub jeszcze się nie narodził. Przyjaciele malarza starają się bezskutecznie wypromować jego nazwisko, ale tylko nieliczni znawcy doceniają talent malarza. Gdy spotyka Jeanne, Modigliani wreszcie odnajduje szczęście. Maluje wspaniałą serię portretów swej żony. Wystawa obrazów, przedstawiających nagość, wywołuje zachwyt, ale i skandal zakończony interwencją policji. Brak chętnych do kupienia obrazów powoduje coraz dotkliwszą nędzę artysty, a w ślad za nią postęp choroby. Modigliani zmarł w wieku 36 lat.