Dzieło Wajdy jest znakomitą adaptacją wielkiego dramatu Wyspiańskiego. Film, przy zachowaniu oryginalnej poezji w dialogach, uniknął teatralności, ukazując w niezwykłej atmosferze tytułowe wesele, odbywające się w podkrakowskich Bronowicach. Intelektualna konfrontacja miejscowych chłopów z przybyszami z miasta, zderzenie poglądów i mentalności gości weselnych, problemy mniejszości narodowych i marzenia o wolności Polski – wszystko to zostało przekazane ustami postaci, wyłaniających się z wirującego, roztańczonego tłumu, pogrążającego się w hipnotycznym tańcu. Na sukces artystyczny filmu składają się takie elementy jak: gwiazdorska obsada, kreacje, które przeszły do historii kina polskiego, podkreślające atmosferę zdjęcia, muzyka.

Film otrzymał „Złote Grona” za reżyserię, scenariusz, scenografię i zdjęcia w Łagowie w 1973 r. oraz „Srebrną Muszlę” na festiwalu w San Sebastian w tym samym roku.