Jest to ekranizacja opowiadania „Karl i Anna” Leonharda Franka, a także remake filmu z 1928 roku. Daleko od ojczyzny, na rosyjskim stepie, dwaj niemieccy jeńcy, Karl i Richard kopią długi okop, ciągnący się kilka kilometrów. Nie docierają do nich wieści z frontu, zaczynają tracić nadzieję na powrót do domu. Richard żyje wspomnieniami o swojej pięknej żonie, Annie, którymi dzieli się ze swoim towarzyszem. Karl, wtajemniczony w życie Richarda dzięki jego długim opowieściom, ma wrażenie jakby znał jego żonę, ich rodzinę i znajomych. W konsekwencji jest w stanie podać najmniejszy szczegół z ich życia. Ta sytuacja sprawia, że w wyniku udanej ucieczki staje w progu domu Anny i podaje się za jej męża. Z czasem Anna akceptuje przybysza i postanawia ułożyć sobie z nim życie. Film rozpoczyna się obrazami z rosyjskiego stepu, przypominając absurdalny dramat, natomiast kończy się niemal jak antyczna tragedia, w której bohaterowie w niezawiniony sposób stają się uwikłani w winę. „To wina okoliczności“, wojny, przekonuje film. W 1985 roku film otrzymał Złotego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie.