Ekranizacja wielkiego epickiego dzieła klasyka rosyjskiej literatury – Lwa Tołstoja. Film przedstawia losy kilku arystokratycznych rodzin na tle wojen napoleońskich. Realizatorzy wiele wysiłku włożyli w oprawę scenograficzną i zachowanie wierności realiom epoki. W efekcie powstało porywające widowisko, imponujące rozmachem inscenizacyjnym i znakomitymi kreacjami aktorskimi. Pisarz chętnie ukazywał zdarzenia, które rozgrywały się jednocześnie w kilku miejscach. Ta technika pisarska podsunęła twórcom filmu ciekawe rozwiązania montażowe – podział ekranu na dwie części, tak żeby widz mógł jednocześnie oglądać sceny rozgrywające się w tym samym czasie. O filmie pisano, że jest to dzieło, które pod względem rozmachu produkcji nie ma sobie równych w historii radzieckiej kinematografii. Przy realizacji filmu pracowało ponad 40 przedsiębiorstw przemysłowych, wszechstronnego wsparcia konsultacyjnego, technicznego i organizacyjnego udzieliły liczne instytucje naukowe, kulturalne i wojskowe. Sceny bitewne nie ustępowały podobno ilością wojska i sprzętu autentycznym działaniom wojennym sprzed lat. Z rozmachem zrealizowano również sceny kameralne. Imponująca jest też różnorodność strojów, mundurów i dekoracji, które scenografowie wyszukiwali w dziesiątkach muzeów i zbiorach prywatnych. W 1969 roku film otrzymał Oscara oraz Złoty Glob za najlepszy film nieanglojęzyczny.