Konstanty Kurczek był aktorem, obecnie pracuje jako sufler. Żeni się ze statystką Ludwiką, wkrótce rodzi się ich syn. Szczęście rodzinne nie trwa jednak długo. Kurczek dowiaduje się o romansie swojej ukochanej żony z teatralnym amantem, Wiktorem Grywiczem. Na domiar złego w najbliższym przedstawieniu Ludwika ma być partnerką Grywicza, który będzie grał Napoleona - wymarzoną rolę Kurczka. Na jednej z prób dochodzi do sprzeczki, oburzony aktor żąda zwolnienia Kurczka i opuszcza salę prób. Konstanty udaje się do Grywicza i prosi, by nie odbierał mu żony, która jest dla niego wszystkim. Grywicz kpi z Kurczka i gra na jego ambicjach. Dochodzi do kłótni, w wyniku której Kurczek zabija rywala, pozorując jego samobójstwo. Śmierć Grywicza w przeddzień premiery omal nie doprowadza do odwołania przedstawienia, jednak rolę Napoleona przejmuje Kurczek. Odnosi niebywały sukces. Jednak dręczony wyrzutami sumienia popada w obłęd, co w finale prowadzi do tragedii.

W głównej roli wystąpił Stefan Jaracz. Była to jego pierwsza wielka kreacja filmowa. „Wspaniały talent aktorski Jaracza tak się rozrósł na ekranie, że wobec niego zbladły wszystkie inne postacie, wszystkie inne zalety i wady tego filmu. Cokolwiek by się o tym filmie dało złego powiedzieć – nie będzie to miało większego znaczenia wobec faktu, że dało się nareszcie utrwalić na taśmie ten fenomen aktorski, jakim jest Jaracz” – pisali krytycy.