Punktem wyjścia historii jest zaginięcie psa. Zrozpaczony właściciel rozpoczyna poszukiwania ukochanego pupila, które obfitują w irracjonalne i ekstremalne sytuacje, odmieniając zarówno życie bohatera, jak i napotkanych przez niego osób. Surrealistyczna komedia Dupieux, zaprezentowana w 2012 roku na festiwalu w Sundance, zdobyła uznanie publiczności, a jej autor został okrzyknięty łamiącym konwencje wizjonerem kina. „Napisałem scenariusz wedle tej samej metody, którą stosowałem przy moich poprzednich filmach: całkowita przypadkowość. Miałem w głowie rozmaite elementy, które próbowałem połączyć w miarę logiczny sposób. Jednocześnie nie kontrolując się za bardzo, bo też nie jestem reżyserem, który chciałby specjalnie kontrolować, sterować publicznością. Wręcz przeciwnie - fascynuje mnie niepewność, którą film może budzić, pewien niepokój i brak komfortu, który może pojawić się u widza w trakcie seansu. Moją domeną jest stworzenie poczucia lekkiego zagubienia” – mówił o filmie reżyser.