Głównym bohaterem filmu jest stary rybak – Hannes. Ponury i uparty mężczyzna po wybuchu wulkanu Eldfell na wyspie Heimaey przeniósł się wraz z żoną do Reykjavíku. I choć od erupcji minęło już trzydzieści osiem lat, nie może pogodzić się ze stratą swojej małej ojczyzny. Poznajemy go, gdy przechodzi na emeryturę, mówiąc: „Zestarzeję się, a w końcu umrę”. Czy właśnie tak będzie wyglądał ostatni etap jego życia? Pełnometrażowy debiut Rúnara Rúnarssona jest nad wyraz udaną próbą wypowiedzi na temat często poruszanego w islandzkiej sztuce motywu konfliktu pokoleń oraz odważnym głosem w kwestii legalizacji eutanazji.