Postaci pojawiające się w filmie nie chcą zajmować się legalnymi formami zarobkowania, niewiele ich również interesuje, poza nadużywaniem alkoholu w nocnych klubach oraz jeżdżeniem po mieście amerykańskimi samochodami. Historia Axela szukającego w podejrzanych lokalach stolicy skradzionego pilota do telewizora swojej mamy jest jednak przede wszystkim okazją do prezentacji muzycznego światka stolicy Islandii lat 90. XX wieku. Wizja nordyckiego pokolenia „X” z obrazu Jónassona balansuje pomiędzy ekstatyczną pochwałą nocnego życia miasta a próbą ośmieszenia fascynacji zagranicznymi subkulturami.