Rowan, młoda ambitna dziewczyna wyjeżdża z małej miejscowości do Londynu, gdzie studiuje sztukę, imprezuje i otacza się artystami. Świat stoi przed nią otworem, jednak w pewnym momencie coś zaczyna się psuć. Presja bycia przebojowym i kreatywnym, a także brak akceptacji dla porażek, odciskają na niej coraz mocniejsze piętno. Film jest poetyckim esejem o siostrzanej więzi, o chorobie XXI wieku, jaką jest depresja, i o samotności, przed którą nie ma ucieczki. Reżyserka stworzyła portrety kilku postaci, które – podobnie jak jej siostra – mierzą się z własnymi demonami. Początkująca współczesna artystka z Londynu, mieszkająca w Los Angeles organizatorka imprez dla celebrytów, i pracownica opieki społecznej z Holandii – wszystkie one mają w sobie pęknięcie, zadrę, która nie pozwala im dostroić się do świata. Film oscylujący na granicy realizmu i poetyckości przypomina dzieła Richarda Linklatera skrzyżowane z serialem „Girls”. Jego powolny rytm i nasycona subtelnie pokazanymi emocjami fabuła tworzą wizualny poemat o generacji nie potrafiącej odnaleźć się w królestwie wolności.