98-letni Jo Byeong-man i 89-letnia Kang Kye-yeol są małżeństwem od 76 lat. Mieszkają w górskiej wiosce Hoengseong w prowincji Gangwon w Korei Południowej. Mieli dwanaścioro dzieci, pogrzebali szóstkę z nich, ale ich relacja wciąż jest pełna młodzieńczej radości i czułości. Głównym wątkiem tej historii jest miłość starszych ludzi, zaś osnową - zmienne pory roku i dostosowane do nich czynności gospodarskie. Grabienie liści, odśnieżanie podwórka, zbieranie chrustu na opał czy przygotowywanie posiłków z roku na rok stają się coraz powolniejsze i trudniejsze do wykonania. Reżyser towarzyszył parze przez 15 miesięcy, dokumentując codzienne rytuały. W swoim filmie nie zadaje pytania o granice filmowego medium i możliwości artystycznego obrazowania śmierci. Obserwuje swoich bohaterów z pewnego dystansu, aby najbardziej intymna i osobista przestrzeń pozostała tylko dla nich. I pomimo że wszystko tu jest realne – postaci, zdarzenia, bezradność i ból – ta historia wykracza poza współczesność i przenosi się w wieczny bezczas mitu. Film stał się największym sukcesem komercyjnym w historii południowokoreańskiego kina dokumentalnego.

Wieczna miłość – jak wytrzymać ze sobą kilkadziesiąt lat?
OPIS DEBATY (po filmie 18.05)