Na obrzeżach cywilizacji żyje zagubione plemię Conteheli. Leśni ludzie żyją jak w raju, gdy pewnego dnia do ich otoczenia wdziera się – w osobie Walsera, urzędnika kolejowego – cywilizacja. Mimo że za wszelką cenę próbuje on wniknąć w ich sielankowy świat i nauczyć się niezrozumiałego języka, przynosi ze sobą tylko chaos i destrukcję. Zbigniew Libera to jeden z najciekawszych i najważniejszych polskich artystów. Jego prace – fotografie, filmy wideo, instalacje, obiekty i rysunki – w przenikliwy i przewrotny sposób grają ze stereotypami współczesnej kultury. Pełnometrażowy film Libery jest dziełem, którego nie da się jednoznacznie zaszufladkować. Wystylizowany świat „Walsera” flirtuje z kinem gatunkowym, wykorzystuje tropy z post-apokaliptycznych filmów s.f. oraz ironicznie nawiązuje do stylistyki filmów o jaskiniowcach czy Indianach. Klisze znane z kina gatunkowego służą Liberze niczym klocki do zbudowania wielopiętrowej układanki z filozoficznych i kontrkulturowych konceptów utopijnej wspólnoty czy fantazmatów o końcu cywilizacji.