Producent Dino de Laurentiis, mąż Silvany Mangano, zamówił u kilku reżyserów szkice scenariuszy, w których aktorka znalazłaby pole do popisu. Trzy z powstałych w ten sposób nowel weszły do filmu „Capriccio all'italiana” (1968), pięć pozostałych, które złożyły się na „Czarownice”, łączy osoba głównej aktorki. Są to odrębne epizody mówiące o różnych sytuacjach z życia kobiet. W każdą rolę wciela się Silvana Mangano.

Określenie „czarownice” użyte jest tu w znaczeniu dalekim od dosłownego i ma wskazywać na ten element kobiecości, który dla mężczyzn pozostaje nieodgadniony i pełen niespodzianek.