W czasach walki o surowce energetyczne i dbałości o ekologię hasło „gaz łupkowy” może brzmieć jak objawienie. Okazuje się, że Ameryka śpi na największych złożach gazu łupkowego na świecie i jednocześnie, śniąc o energetycznej potędze, nie widzi tego, co dzieje się na jawie. Josh Fox, autor filmu, pewnie również żyłby w nieświadomości, gdyby pewnego pięknego dnia firma energetyczna nie złożyła mu kuszącej propozycji – 100 tysięcy dolarów w zamian za tymczasowe wydzierżawienie jego ziemi pod wydobycie gazu łupkowego. Podobne oferty dostają mieszkańcy ze wszystkich części Ameryki. Pieniądze przemawiają do wyobraźni i ludzie bez zastanowienia godzą się na taki układ nie myśląc o tym, co to właściwie oznacza. Josh Fox postanawia zbadać sprawę. Niepokojące doniesienia z różnych stron kraju zachęcają go do podróży dookoła Stanów. Fox odwiedza rodziny mieszkające na terenach, gdzie wydobywa się gaz łupkowy rzekomo ekologiczną metodą szczelinowania hydraulicznego. Daje głos ludziom, których lobby przemysłu energetycznego próbuje zagłuszyć lub zapłacić im za ich milczenie. Jest cierpliwym słuchaczem, ale i zaciętym detektywem zbierającym próbki wody do laboratoriów. Staje się świadkiem zjawisk co najmniej dziwacznych i niepokojących – w wielu mieszkaniach wodę z kranu można podpalić, ludzie cierpią na przewlekłe choroby, zwierzętom wypada sierść, kałuże bulgoczą, a woda pitna wygląda jak z dna zanieczyszczonej rzeki. Wszędzie powtarzają się te same historie i te same smutne spojrzenia zmęczonych ludzi. Krajobraz po katastrofie i atmosfera niesamowitości towarzyszą lirycznym ujęciom coraz bardziej przypominającym horror, niż film o ekologii.