Bohaterem drugiej części trylogii Kieślowskiego jest Karol, Polak prowadzący w Paryżu zakład fryzjerski. Jego żona, modelka, zmusza go do rozwodu podając jako powód impotencję męża. Pozbawiony majątku Karol próbuje zarobić na powrót do kraju, grając na harmonijce ustnej w metrze. Tam poznaje Mikołaja, który przemyca rodaka do Polski. Karol zamieszkuje u brata na peryferiach Warszawy i zostaje ochroniarzem właściciela kantoru. Przypadkowo podsłuchana rozmowa telefoniczna pozwala mu na szybkie wzbogacenie się i dokonanie zemsty na żonie przez sprowadzenie jej do Polski po upozorowaniu własnej śmierci. Film jako jedyny z trylogii rozgrywa się częściowo w Polsce. Srebrny Niedźwiedź za reżyserię na MFF w Berlinie w 1994 r.