40-letnia Ewa jest biologiem. Mimo zaawansowanej ciąży nie przerywa badań i eksperymentów z dziedziny psychiki i emocjonalności roślin, które przeprowadza w domowym laboratorium. Jej mąż, nauczyciel w miejscowej szkole, nie tylko zazdrości jej sukcesów, ale również obarcza winą za rozpad ich małżeństwa. Któregoś dnia upadające drzewo zabija człowieka. Rodzina ofiary z zemsty ścina inne. Mieszkańcy akceptują pomysł Pawła, by dla uniknięcia podobnych wypadków wyciąć w okolicy obumarłe drzewa. Żądni zemsty ludzie wszystkie drzewa uznają za spróchniałe. Ewa, zafascynowana odkrywaniem „myśli, uczuć i pragnień” roślin, nie może pogodzić się z postawą męża.