Wtorek 22 lipca 1973 roku. Dwudziestodwuletnia Olga Hepnarová wjechała wypożyczoną ciężarówką w ludzi czekających na przystanku tramwajowym na praskiej ulicy Obránců míru – 8 osób zginęło, 12 zostało rannych. To nie był nieszczęśliwy wypadek: kobieta działała z premedytacją, chciała zabić jak najwięcej osób, nie uciekała przed milicją, nie broniła się na procesie. Była ostatnią kobietą w byłej Czechosłowacji, na której wykonano karę śmierci. Dwa dni przed swoim czynem napisała list: „Dlaczego to robię? Żeby zrozumieli, że istnieje kres bezsilności jednostki. Jestem samotnikiem. Człowiekiem zniszczonym przez ludzi. Mam wybór – zabić siebie albo innych. Wybieram zemstę. Ja, Olga Hepnarová”.