Jest rok 1809. Wojska Księstwa Warszawskiego pod dowództwem księcia Józefa Poniatowskiego przemieszczają się ku Galicji. Zatrzymują się w oberży, którą prowadzi piękna Kasia. Książę, który zjawia się w oberży incognito, stara się o względy gospodyni, jednak jej serce należy już do skromnego porucznika Andrzeja. Po wyjeździe wojska, Kasia zostaje ranna w potyczce z austriackimi szpiegami. Wieść o tym dociera do Andrzeja, który drżąc o życie dziewczyny, porzuca oddział i wraca do ukochanej.

Jak przystało na komedię romantyczną - a właściwie anegdotę historyczną, jak określono film w przedwojennym programie, wszystko kończy się dobrze. Zaletą filmu jest staranna oprawa scenograficzna oraz dbałość o kostiumy, odtworzone na podstawie wzorów muzealnych.