Andrzej Sanicki, pod naciskiem ojca, znanego adwokata, ma poślubić kobietę, której nie kocha. Dzięki zawartemu małżeństwu on dostaje spadek po matce, ona uwalnia się od dusznej atmosfery domu swej macochy. Andrzej oświadcza żonie, że nie żywi do niej żadnego uczucia, gdyż jego serce należy do pięknej baronowej Celiny, Kazia również wyznaje, że kocha innego. Jednak pod wpływem urody i zalet młodej żony, Andrzej odwraca się od Celiny i stara się zdobyć serce Kazi, ale na próżno. Młoda pani Sanicka niespodziewanie spotyka swego byłego narzeczonego, Stacha Boguckiego, którego uważała za zmarłego. Odżywają dawne uczucia, jednak kobieta nie chce łamać przysięgi małżeńskiej.