20 sierpnia 1968 roku o godzinie 23:00 wojska Związku Radzieckiego, Węgier, Polski, Bułgarii i NRD dokonały inwazji na Czechosłowację, w celu zatrzymania politycznych reform liberalizacji Praskiej Wiosny kierowanej przez Alexandra Dubčeka. 50 lat po tym wydarzeniu, dawni uczestnicy reprezentujący państwa Układu Warszawskiego, wracają do tamtej historii.

W pięciu etiudach zrealizowanych przez reżyserów i reżyserki z Rosji, Węgier, Polski, Bułgarii i Niemiec, weterani operacji „Dunaj” opowiadają z własnej perspektywy, jak wielka historia spotkała na swojej drodze małego człowieka. Czy dziś, po oswobodzeniu się z radzieckiej dominacji i zniesieniu w większości krajów obowiązkowej służby wojskowej, stać ich i nas na pełną wolność?

///

Five countries of the Warsaw Pact occupied Czechoslovakia in 1968. 50 years later, 5 directors from these 5 countries shot 5 short films about the invasion from the point of view of former participantss. This documentary project about August 1968 is a collective subjective take on the soldiers of “friendly” armies and their thoughts and impressions about the Czechoslovakian occupation and their own tasks within it. The main question is: how does “a small person“ in Europe behave in front of so-called “big history”? Which role do personal responsibility and the preservation of one’s personal and moral point of play, and what happens to them when they have to choose between saving their lives or obeying the rules?