Film pokazuje historię dwóch bohaterów, bezrobotnego torreadora Jacinto, zniszczonego przez nędzę i alkohol oraz jego bratanka Pepote. Historia jednego dnia, w którym Jacinto jeszcze raz ma wystąpić na arenie, pokazuje związane z tym kłopoty i nadzieje jego i dziecka na tle madryckiej ulicy lat 50.

Film w swojej stylistyce jest nawiązaniem do neorealistycznego obrazu „Złodziei rowerów” Vittorio de Sica. Ladislao Vajda, właściwie László Vajda Weisz, to reżyser węgierskiego pochodzenia, który w latach 40-tych osiedlił się w Hiszpanii, wprowadzając do antologii kina hiszpańskiego dzieła takie jak „Marcelino, chleb i wino” czy właśnie „Wujaszek Jacinto”, zdobywca Złotego Niedźwiedzia – Nagrody Publiczności na Festiwalu w Berlinie.

Opis organizatora