Sławny detektyw Coke Ennyday dostaje od policji zlecenie dotyczące tajemniczego mężczyzny (dosłownie) śpiącego na pieniądzach. By odkryć źródło jego zamożności, bohater, uzbrojony w baterię strzykawek z kokainą, udaje się na plażę do wypożyczalni sprzętu pływającego. W zgoła niekonwencjonalnym śledztwie Ennydaya kluczową rolę odegrają udostępniane tu gumowe „skaczące ryby” oraz nadmuchująca je dziewczyna.

Jedna z najbardziej niezwykłych parodii opowieści o Sherlocku Holmesie. Szalona, pełna absurdu komedia z przewrotną, autotematyczną i autoironiczną puentą. Film z karykaturalnym przerysowaniem nawiązuje do postaci genialnego detektywa, jego charakterystycznego stroju, zaplecza naukowego i – na ekranie dotąd nieeksponowanego – narkotykowego nałogu. O nadużywaniu przez bohatera kokainy informuje samo jego imię i nazwisko (czyli: kokaina każdego dnia), a liczne strzykawki używane częściej niż fajka dopełniają obrazu. Ów demonstrowany w groteskowy sposób nałóg (dawki aplikowane sobie i innym) pozwala budować antyheroiczny wizerunek detektywa i przewrotnie wykorzystywać gatunkowe konwencje, stąd np. kobieca postać, która z opresji świetnie ratuje się sama. Slapstickowe chwyty nawiązujące do słynnych Keystone Cops doskonale współgrają z efektem nonsensu, jaki daje na ekranie dosłowne potraktowanie plansz tekstowych.

Ta zwariowana komedia zyskała status kultowej. Dla odtwórcy głównej roli, Douglasa Fairbanksa, owa „halucynogenna odyseja w głąb absurdu” – jak nazwał obraz biograf aktora Jeffrey Vance – była najdziwniejszym filmem, w którym zagrał. Hollywoodzki gwiazdor próbował go zresztą wycofać z dystrybucji. Czuł się źle w konwencji slapsticku, a i postać zakręconego detektywa mocno wyróżniała się na tle szlachetnych bohaterów kina kostiumowego, od których niebawem stał się specjalistą.

(KW)