Jest rok 1941. Młody dramaturg Barton Fink (John Turturro), którego społecznie zaangażowana sztuka odnosi sukces na Broadwayu, otrzymuje zaproszenie do Hollywood od wytwórni, która zleca mu napisanie scenariusza kinowego hitu. Zatrzymuje się w Los Angeles w obskurnym hoteliku i zaprzyjaźnia z sympatycznym komiwojażerem Charliem Meadowsem (John Goodman). Praca idzie mu bardzo topornie, a wydarzenia rozgrywające się w jego pokoju zaczynają przerastać wystraszonego Bartona… Czwarty film braci Coen zaczyna się jak komedia, by stopniowo przekształcić się w zjadliwą ironię na temat stosunków panujących w filmowym świecie Hollywood, która z kolei staje się czarnym kryminałem o wręcz surrealistycznym finale rodem z kina grozy. Mieszając style twórcy potrafili zachować dramaturgiczną konsekwencję i mroczną, niepokojącą, oniryczną atmosferę filmu, w którym rozróżnienie jawy od fikcji zdaje się momentami zadaniem nie do wykonania. Dzieło braci Coen przyjęte zostało z entuzjazmem na festiwalu w Cannes, otrzymując w 1991 roku „Złotą Palmę”, nagrodę za reżyserię i dla najlepszego aktora (John Turturro), film otrzymał też dwie nominacje do Oscara – za rolę drugoplanową (Michael Lerner) i scenografię.