W sierpniu 1929 roku Siergiej Eisenstein wraz z dwoma stałymi współpracownikami wyjechał do USA, by zapoznać się z techniką filmu dźwiękowego. Po odrzuceniu kolejnych scenariuszy, przedłożonych przez nich do realizacji w Paramouncie, znakomity malarz meksykański Diego Rivera doprowadził do spotkania reżysera z amerykańskim pisarzem socjalistą Uptonem Sinclairem. Spotkanie zaowocowało ideą realizacji filmu na temat Meksyku. W grudniu 1930 roku rozpoczęła się egzotyczna wędrówka. Nakręcony materiał odsyłany był do USA. Niepokojąco przedłużał się okres zdjęć i kończyły się pieniądze. Eisenstein przesłał Sinclairowi libretto filmu, z nadzieją na zdobycie dalszych funduszy. Kiedy wszystkie możliwości zostały wyczerpane, reżyser po trzynastu miesiącach wrócił do Stanów, a 7 kwietnia 1932 roku wyjechał do kraju, bez nakręconych przez siebie materiałów. Nie doczekał się ich do śmierci. Sinclair, który początkowo podjął starania o ich wysyłkę do Moskwy, nie otrzymawszy stamtąd oczekiwanych gwarancji, sprzedał cały materiał wytwórni Paramount. W następnych latach fragmenty materiałów zostały wykorzystane w kilku filmach, a w 1954 roku cały materiał został przekazany w depozyt do Museum of Modern Art. W latach pięćdziesiątych radzieckie archiwum filmowe Gosfilmofond podjęło starania o sprowadzenie taśm do ZSRR. Udało się to dopiero na początku lat 70. W 1979 roku powstał film trwający niewiele ponad godzinę. Zachowany został układ nowel z libretta, uzupełniony streszczeniem nieukończonej noweli, rysunkami Eisensteina, zdjęciami fotograficznymi, komentarzem Aleksandrowa, czytanymi przez Bondarczuka fragmentami notatek reżysera. Powstał w ten sposób film o Meksyku i o tworzeniu samego filmu. Z obrazu wyłania się imponujące zamierzenie jego twórcy, którym było stworzenie wielkiego fresku o życiu, śmierci i nieśmiertelności. Film zmontowany z materiałów zrealizowanych w latach 1931-32 w Meksyku przez Siergieja Eisensteina, Eduarda Tisse, Grigorija Aleksandrowa. Nad rekonstrukcją filmu pracował wraz z gronem współpracowników Grigorij Aleksandrow. Teksty S. Eisensteina czyta Siergiej Bondarczuk. Materiał zdjęciowy z lat 1931-1932 został opracowany przez Gosfilmofond / ZSRR 1979.