Międzynarodowa grupa handlarzy kobietami uaktywnia się w Polsce. Jej członkowie działają zarówno na wsi, gdzie dziewczynom obiecują bogactwo, jak i w stolicy, gdzie otwierają szkołę taneczną i kuszą angażem w amerykańskiej wytwórni filmowej. Iza, jedna z uczennic szkoły, jest tajną agentką policji. Musi doprowadzić do rozbicia szajki, której macki sięgają aż do Brazylii.

Handel kobietami był w latach międzywojennych palącym problemem. Wywóz Polek za granicę, zwłaszcza do Ameryki Południowej, był tak duży, że w wielkich miastach Brazylii czy Argentyny prostytutki zaczęto określać mianem „polaca” (Polka). Po ratyfikacji przez prezydenta międzynarodowej konwencji dotyczącej tego zagadnienia, w 1923 roku z inicjatywy społecznej założono Polski Komitet Walki z Handlem Kobietami i Dziećmi. To z inspiracji Komitetu zekranizowano głośną powieść Antoniego Marczyńskiego W szponach handlarzy kobiet.

Film Niemirskiego i Krawicza był jednym z pierwszych w kraju filmów społecznie zaangażowanych i propagandowych. Krytycy chwalili go za umiejętne połączenie elementów dydaktycznych z wysokim poziomem artystycznym, doceniano także zręcznie skonstruowany scenariusz, sprawiający, że mimo skomplikowanej i wielowątkowej fabuły akcja wartko posuwa się naprzód. Główne role kobiece zagrały ceniona aktorka dramatyczna Maria Malicka i Zofia Batycka, Miss Polonia i wicemiss w konkursie Miss Europe 1930. Z kolei w głównej roli męskiej wystąpił Bogusław Samborski, wybitny aktor specjalizujący się w rolach czarnych charakterów. (MP)