Na Filipinach „Aswang” to nazwa złych duchów żerujących na ludziach, np. czarownic, wampirów i wilkołaków, które występują głównie w mitach i popularnych filmach. Jednak odkąd prezydent Rodrigo Duterte objął urząd, pojawiły się one również w realnym życiu – na ulicach Manili. Podczas wojny narkotykowej, którą w ciągu ostatnich trzech lat rozpoczął Duterte, szwadrony śmierci porywały, torturowały i strzelały do dziesiątek tysięcy osób zażywających narkotyki, a także handlarzy i niewinnych świadków. Duterte dał funkcjonariuszom policji swobodę w stosowaniu brutalnej przemocy, która skierowana jest szczególnie wobec najbiedniejszych grup społecznych. Rząd skupił się na biednych, którzy znajdują się na dole łańcucha narkotykowego, pozwalając dobrze powiązanym „lordom narkotykowym” działać bezkarnie. Według Amnesty International oznacza to terroryzm państwowy i zbrodnie przeciwko ludzkości. Co noc na ulicach Manilii znaleźć można zakrwawione zwłoki ofiar szwadronów śmierci. Miesięcznie ginie tu z tego powodu 1000 osób, a ulice zmieniają się w labirynty strachu, śmierci i paranoi. Film ukazuje ludzi, którzy zostali uwikłani w te okrutne wydarzenia: dziennikarza próbującego przeciwstawić się bezprawiu, koronera, misjonarza, który pociesza pogrążonych w żałobie członków rodziny jednej z ofiar, a także sześcioletniego chłopca, którego matka siedzi w więzieniu za narkotyki. To szokująca relacja bezprecedensowej przemocy i moralnego bankructwa reżimu, który wciąż cieszy się na Filipinach poparciem wyborców. Utrzymany jest w stylistyce kina Pedra Costy, Lav Diaz i Tsai Ming-Lianga, a także filipińskiego mistrza Lina Brocki, którego film „Manila in the Claws of Darkness” idealnie koresponduje z tym obrazem. 

Opis organizatora

When men turn up dead, the old folks whisper of the “aswang“— a shapeshifting beast from folklore. In Manila, bodies pile up, and lives entwine as the state wages a brutal war against drug and crime.