Był świadkiem ludobójstwa w Rwandzie i fotografował strefy wojenne. Jego najbardziej znane zdjęcia to ruiny i zgliszcza, dziecko przygotowujące zamach w Mosulu, kobieta obserwująca morze ze zbombardowanego hotelu w Mogadiszu, fryzjer golący klienta w Kaszmirze. Duński fotograf Jan Grarup to mistrz współczesnej fotografii wojennej, laureat prestiżowych nagród fotograficznych, w tym Eugene’a Smitha, czterokrotnie World Press Photo, UNICEF i Visa D’Or dla Darfuru. Pracuje jako freelancer, a jego zdjęcia regularnie pojawiają się w takich tytułach, jak: „Newsweek”, „The Guardian”, „Sunday Times Magazine”, „Stern”, „GEO”, „Paris Match”, „La Repubblica”. Dokumentując piękno surowego życia, przez cały czas żyje w napięciu, ryzykując śmierć. W rodzimej Kopenhadze mieszka czwórka jego dzieci, a gdy była żona zachorowała na raka mózgu okazało się, że nagle musi zrównoważyć sferę zawodową i rodzinną. Film pokazuje dwa równoległe, przenikające się światy, w których Grarup funkcjonuje. Gdy ogląda wiadomości z Bliskiego Wschodu to na dachu, z dala od swoich dzieci – z nimi ogląda tylko piłkę nożną. Film jest psychologicznym portretem zaangażowanego i poszukującego wyzwań fotografa, który od 25 lat dokumentuje okropności wojny i nagle musi zmierzyć się z nową, tym razem wewnętrzną walką i pełnić rolę odpowiedzialnego ojca oraz partnera. To opowieść kameralna i dyskretna. Podglądamy, jak wygląda praca fotografa wojennego, a jednocześnie wizyta u lekarza czy spotkania z rodziną. Obserwujemy materiały archiwalne z jego dawnego życia. Okazuje się, że fotografia i film nie tylko na wojnie stają się doskonałym narzędziem do walki ze śmiercią. 

Opis organizatora

Jan Grarup lives a life in a state of emergency. As a war photographer, he often risks his life. Back in Copenhagen, he is a father of four. He suddenly finds himself a single parent when his ex-wife falls ill with cancer. His work in the urban war zone of Mosul, where he follows the advance of the Iraqi forces against the Islamic State, must be balanced with his private life as a sole provider. Jan has to rebuild the trust of his children after many years of living a fleeting lifestyle, but he still wishes to be the best war photographer in the world. How do roadside bombs and snipers fit into being responsible for four children? The film is a psychological portrait of a man that has documented the horrors of war for 25 years, but who suddenly has to face a new, internal struggle.