Młody wirtuoz fortepianu i kompozytor Martín Perano uznany został w Argentynie za najbardziej obiecującego muzyka swojego pokolenia. W wieku dziewięciu lat zagrał pierwszy koncert, a następnie zdobył wszystkie możliwe nagrody w kraju. Współpracował z najbardziej znanymi muzykami i orkiestrami na świecie, ale podczas pracy nad nowym utworem przeszedł załamanie nerwowe. Trafił do El Borda w Buenos Aires – największego szpitala psychiatrycznego w Ameryce Łacińskiej, gdzie zdiagnozowano u niego schizofrenię paranoidalną. Przebywał w nim kilka lat, przechodząc szereg terapii. Po wyjściu ze szpitala trafia do rodzinnego domu, gdzie największym wyzwaniem okazuje się nauka życia na nowo i powrót do gry na fortepianie. Odwołując się do jego biografii, reżyser Artemio Benki tworzy uniwersalną opowieść o obsesji doskonałości i nieustannego tworzenia. To historia o sile twórczości, której fundamentem jest kruchość artysty. W filmie obserwujemy pobyt Martina w szpitalu i jego powrót do normalności. Ujęcia jego rąk, którymi w szpitalu, niczym na fortepianie, gra na stole lub krześle, przybliżają nas do jego wewnętrznego świata. Fragmenty sesji z terapeutą pokazują, jaką krzywdę wyrządził mu przymus tworzenia. Dzięki wywiadom z najbliższymi dowiadujemy się o jego przeszłości, nadwrażliwości i obsesji na punkcie muzyki. Czy jest to portret niespokojnego romantycznego artysty czy raczej studium osoby, w której siła artystycznej wizji i krucha struktura psychiczna wzajemnie się napędzają? 

Opis organizatora

Martin is a young Argentinian piano virtuoso and composer. Since his breakdown three years ago, he is also a patient of El Borda, the largest, most notable but at the same time controversial psychiatric hospital in Latin America. A child prodigy and the most promising talent of his generation is now trying to find his own way how to come back to life outside the walls of the asylum and back on stage.