W 1975 roku w wyniku wojny domowej w Libanie zginęło ćwierć miliona osób. 25 lat po zakończeniu wojny chrześcijanie, szyici i sunnici znów żyją tam obok siebie, ale podziały społeczeństwa pozostały te same. Reżyserka, która wychowała się w Libanie, przedstawia dwie kobiety: Hayat i Waafę. Obie marzą o tym, aby ich miasto - Bejrut - wyglądało lepiej. Jednak ich wizje są zupełnie inne. Obie należą do różnych grup etnicznych, żyją w innym otoczeniu, ale łączy je to, że obydwie dorastały w czasie wojny domowej. Waafa walczyła na barykadach chrześcijańskiej milicji, zaś Hayat, szyitka, opłakiwała stratę dwóch braci a później siostrzeńca, który zginął w Syrii, walcząc z ISIS. Intymne rozmowy, jakie obie bohaterki filmu toczą ze swoimi najbliższymi czy sąsiadami, często dotyczą przeszłości. Silne i jedno-znaczne opinie wyrażane przez ich rozmówców, świadczą o nadal istniejących, niewidzialnych podziałach. Czy jest szansa na przebaczenie i pojednanie? Czy nieufność, rachunek krzywd i cierpienia będą przekazywane na następne pokolenia i tym samym nadal będą dzielić Libańczyków, stwarzając zarzewie nowych konfliktów? 

Opis organizatora

In 1975, a bloody civil war broke out in Lebanon, in which around 250,000 people died. 25 years after the war ended, Shiites, Christians and Sunnis live together again in peace in the densely populated country, but the divisions of the past are still perceptible. The film presents two Lebanese women: Hayat and Wafaa. They come from completely different population groups and live in contrasting neighborhoods, but they both grew up during the civil war. Is there a possibility for forgiveness and reconciliation, or will suspicion, suffering and lies continue to prevail?