Masina grająca po niemiecku to filmowe zaskoczenie dla wielbicieli aktorki i znawców jej włoskich ról.

Kurt Ulrich, jeden z najbardziej operatywnych niemieckich producentów, po obejrzeniu we Włoszech filmu Noce Cabirii zdecydował się zaangażować włoską gwiazdę do trzech swoich produkcji. Finalnie Masina zagrała w dwóch. Z rąk do rąk to drugi niemieckojęzyczny film aktorki i zdecydowanie najmniej znany tytuł w jej filmografii. Do współpracy Ulrich zaprosił także wybitnego francuskiego reżysera Juliena Duviviera.

Historia Doris Putzke, maszynistki biurowej, nieustannie szukającej szczęścia w miłości, to przeniesiona do współczesnych Niemiec lat 50. adaptacja powieści Irmgard Keun Das kunstseidene Mädchen, pierwotnie rozgrywającej się w Berlinie lat 20. Tytułowa bohaterka, postać może nieco zbyt groteskowa, to marząca o dobrobycie, smutno-zabawna dziewczyna, która pomimo stałych rozczarowań nigdy nie traci odwagi ani siły, by kontynuować swój melancholijny spacer w poszukiwaniu idealnego mężczyzny. Angażuje się w nowe znajomości, nieustannie łudząc się co do intencji swoich wybranków, a zarazem żyjąc z ich hojności. W twórczości Giulietty Masiny niemieckojęzyczna i doskonale skonstruowana rola Doris pozostaje próbą przełamania stereotypu „żony i muzy Felliniego”.