Waleria Gaj Germanika zaczynała karierę reżyserską od filmów dokumentalnych i po latach postanowiła wrócić do dokumentu.

Latem 2019 roku, będąc w zaawansowanej ciąży (z trzecim dzieckiem), sięgnęła – w dosłownym tych słów znaczeniu – po kamerę, aby opowiedzieć o swojej patchworkowej rodzinie. Spogląda na nią z perspektywy swego dziewięćdziesięciojednoletniego ojca Aleksandra, który po śmierci żony – matki reżyserki – nie potrafi odzyskać równowagi psychicznej. Chcąc przywrócić mu radość życia, Lera (takiego imienia Germanika używa w filmie) wraz z mężem Denisem decydują się zabrać staruszka na wakacje nad Morze Tyrreńskie. Towarzyszą im córki Walerii z poprzednich związków: jedenastoletnia Oktawia i młodsza od niej o osiem lat Sewerina. Beztroski wypoczynek, jakiego wszyscy oczekują, okazuje się jednak ułudą. Zarówno Lera, jak i Aleksandr żyją w dużym napięciu, czasami wystarczy jedno słowo, aby doprowadzić do ostrego sporu, który kończy się wylewaniem wzajemnych żalów, niekiedy sięgających odległej przeszłości…

„Tata” to opowieść o odwiecznym konflikcie pokoleń i wynikającym z różnicy wieku niezrozumieniu, o różnych pamięciach i skrajnie odmiennych interpretacjach zdarzeń. Ale to również film o potrzebie szczęścia i bliskości, jakie może dać jedynie ukochana osoba. W tej historii nie brakuje także bezinteresownej miłości, której bohaterowie doświadczają w najbardziej dramatycznym momencie pobytu w słonecznej Italii.

Opis organizatora