Pan Hulot odwiedza w Paryżu swoich krewnych. Siostra bohatera jest żoną dyrektora fabryki plastiku. Mieszkają w nowoczesnym domu, w którym roi się od technicznych urządzeń i wynalazków. W filmie reżyser przedstawił w satyrycznym świetle technicyzację codziennego życia. Seria gagów wywołanych przez niezgrabnego pana Hulot pokazuje, że technika może unieszczęśliwić i ubezwłasnowolnić człowieka. Film został uhonorowany Oscarem za najlepszy film nieanglojęzyczny.