Jeden z najważniejszych filmów z wczesnego etapu twórczości Karela Kachyňy. Główna bohaterka, trzynastoletnia Jitka, w wolnym czasie przechadza się po Pradze. Pewnego razu dziewczynka odkrywa wysoki mur, za którym znajduje się teren szpitala. Jitka poznaje chłopca, który porusza się na wózku inwalidzkim. Bohaterowie szybko zaprzyjaźniają się ze sobą.

Jak pisał Peter Hames, „siła tego filmu tkwi nie tyle w głównej idei, ile w przekonującym tle Jitkowych fantazji: obowiązków szkolnych, zakupach z matką, rytualnych sprzeczkach z dozorcą. (…) Prostota tematu pozwala mu [reżyserowi] skupić się na obserwacji Jitki (Rada Dulíková), która przez swą niezdarność i kościstość w niczym nie przypomina typowych nastoletnich bohaterek czeskich filmów” (P. Hames ,Czechosłowacka Nowa Fala).