Twórcą tego filmu jest wizjoner, którego adekwatniej byłoby nazwać kompozytorem obrazu i dźwięku. Peter Mettler z kamerą przemierza świat, aby zbadać ludzkie koncepcje czasu. Jego film jest urzekającym połączeniem filmu dokumentalnego i spekulacji filozoficznej, poszerzającej ludzkie horyzonty. Podobnie jak "Hazard, bogowie i LSD", tak i "Koniec czasu". Wszystko zaczyna się teraz jest nie tylko obrazem oszałamiającym wizualnie, lecz przede wszystkim bogatym we wnikliwe przemyślenia na temat natury czasu. I znów, jak w poprzednim filmie, Mettler kieruje się raczej intuicją, a nie naukowymi obserwacjami. Pokazuje, że czas jest konceptem, który pozwoliliśmy sobie narzucić – istnieją przecież inne metody patrzenia, mierzenia i doświadczenia czasu, oparte wcale nie na tradycyjnym zegarze i giełdowym dzwonie. Mettler pokazuje, że istnieją różne perspektywy czasu: od naukowców, którzy pod Genewą badają uderzające w siebie protony w 27-kilometrowym tunelu, poprzez buddystów odwiedzających drzewo, pod którym Budda osiągnął oświecenie, muzyka DJ Richiego Hawtina, dla którego nowe technologie przesunęły granice czasu, squatersów, żyjących w opuszczonych domach w Detroit, niedaleko miejsca, gdzie Henry Ford zbudował swoją pierwszą fabrykę, po samotnego mieszkańca wyspy na Hawajach, którego dom powoli, ale skutecznie, okrąża lawa z wulkanu.

W drodze poprzez świat i czas Mettler odnajduje niesamowite połączenia pomiędzy pozornie oddalonymi od siebie rzeczami. Wzory malowideł w świątyni buddyjskiej przypominają kolorowy układ kręgów w tunelu CERN-u pod Genewą. Wprowadzając medytacyjny i transowy nastrój, Mettler nieustająco sprawdza nie tylko nasze rozumienie czasu, lecz również sensowność całej struktury myślenia, związanej z poczuciem upływu czasu. Obrazując połączenia między pierwotnym mistycyzmem i najnowszymi odkryciami współczesnej nauki, Koniec czasu. Wszystko zaczyna się teraz staje się filmem dziwnie bliskim – jakby przypominającym zapomnianą już przez nas prawdę o świecie.