Cóż, to rzeczywiście pomysł typowy dla młodej dziewczyny. Możesz spróbować. Ale pod jednym warunkiem: nie wolno ci zaniedbać spraw biurowych. Tymi słowami Léon Gaumont odpowiedział swojej 23-letniej sekretarce Alice Guy, gdy ta poprosiła go o pozwolenie na „nakręcenie kilku scen”. W marcu 1895 roku, podczas zamkniętego pokazu kinematografu braci Lumière, Guy zrozumiała bowiem, że ruchome obrazy mogą nie tylko przedstawiać zastaną rzeczywistość, lecz także opowiadać historie zrodzone w wyobraźni. Te „kilka scen” to zrealizowana w 1896 roku Wróżka w kapuście – jeden z pierwszych filmów narracyjnych w historii kina. Film o magicznych narodzinach – w ogródku warzywnym elegancka kobieta wśród przesadnie dużych główek kapusty znajduje nagie, płaczące noworodki… Symboliczna wizytówka autorki dokonującej niemożliwego.

Alice Guy – pierwsza reżyserka na świecie. I najprawdopodobniej jedyna w okresie 1896–1906. Jej kariera trwała najdłużej ze wszystkich pionierów kina, do 1920 roku. W 1907 roku wyszła za mąż za Herberta Blaché, operatora jednego ze swoich filmów, i wraz z nim wyjechała do Stanów Zjednoczonych. W 1910 roku założyła studio produkcyjne Solax Company – znów jako pierwsza kobieta. Wyreżyserowała, wyprodukowała i/lub nadzorowała blisko 1000 filmów różnych gatunków, w tym obrazy barwione ręcznie, a także 150 filmów z zsynchronizowanym dźwiękiem (przy użyciu chronofonu Gaumonta). Do dziś zachowało się około 350 tytułów. Była scenarzystką, a także montażystką.

W filmografii Guy-Blaché szczególne miejsce zajmują m.in. Narodziny, życie i śmierć Chrystusa (1906) – półgodzinny, zrealizowany w 25 ujęciach, z ponad 300 statystami – czy A Fool and His Money (1912) – pierwszy film z wyłącznie czarnoskórymi aktorami, obsadzonymi wbrew rasowym stereotypom. Tworzyła filmy krytykujące system społeczny, ale i filmy akcji z bohaterkami w rolach głównych, miała doskonałe wyczucie komedii i kompozycji. Rozwijała się jako reżyserka. Tym bardziej zadziwia fakt, że po powrocie do Francji w 1922 roku, mimo wielu starań, nie udało jej się znów stanąć na planie.

Aktorom mówiła: Be natural [Bądźcie naturalni]. Być może także jako pierwsza zrozumiała, że film mimo podporządkowania technice pokazuje przecież człowieka w świecie, uwiecznia jego wygląd i gesty, a w końcu opowiada o nim historie – które choć wymyślone, muszą być podporządkowane prawdzie.

Na bohaterów Wróżki w kapuście Alice Guy wybrała kobietę i dzieci (pomysł typowy dla młodej dziewczyny?). Prezentowane filmy podążają tym tropem. (KKB)

Zakup biletu: