„Świtezianka”, to krótkometrażowa adaptacja ballady Adama Mickiewicza utrzymana w konwencji thrillera romantycznego, w którym współczesny świat przeplata się ze światem XIX-wiecznych podań ludowych. Głównym bohaterem jest 16-letni Michał, w którym rodzi się pierwsze uczucie do pięknej, lecz tajemniczej dziewczyny. Podążając za nią, odkrywa równoległą, magiczną rzeczywistość i zamieszkującą tam nimfę… czy zdoła uwolnić się od jej zwodniczego uroku i zachować wierność?

Film jest filmową próbą zmierzenia się z balladami Mickiewicza. Tekst wieszcza wykonuje Justyna Święs, muzykę skomponowali: Jarosław Jóźwik i Michał Chęć (Łąki Łan)

Królewicz Olch (2016) Kuby Czekaja jest natomiast zainspirowany balladą Król Olch (1782) Goethego. Opowiadając o dojrzewaniu współczesnego nastolatka, Goethe jawnie odwołuje się do wyobraźni romantycznej. Podobnie jak u Goethego, u Czekaja dwie różne rzeczywistości przenikają się wzajemnie. Jak pisał Krzysztof Kopczyński,

„Czekaj jest trochę filozofem, a w pewnej mierze romantycznym artystą. Aby wytropić w jego filmowy wywodzie to, co istotne, należy posłużyć się wyobraźnią. Pozwala to ustalić, iż reguły rządzące oboma światami – choć pozornie opisywane przez nauki ścisłe – są nieczytelne i nierozpoznawalne. Światy te mają może wspólny umysł i duszę. Ale tylko w nieprzewidywalny sposób odbijają się w ustawionych naprzeciw siebie lustrach (…)” (K. Kopczyński, Paradygmat polskiego romantyzmu w uniwersum filmowym, s. 153)