reż. i scen.: Jerzy Jarocki; wyk.: Oskar Hamerski, Marcin Hycnar, Małgorzata Kożuchowska, Zbigniew Zapasiewicz, Anna Seniuk, Mariusz Bonaszewski, Beata Fudalej

136 min, Polska 2006

Według Witolda Gombrowicza „Kosmos” to powieść o kształtowaniu się rzeczywistości, percepcji czy też relacji zawartej między świadomością a rzeczywistością. „Kosmos” odnosi się też do samego słowa i języka, do narracji o rzeczywistości. W pozornie nieskładnych grach językowych odzywają się tutaj wyraźnie echa europejskiej filozofii, którą zresztą Gombrowicz bardzo dobrze znał. Akcja zaczyna się, kiedy dwaj młodzi mężczyźni wyjeżdżają do górskiej miejscowości (Zakopane). Witold postanawia w ten sposób odpocząć przed egzaminami, a Fuks chce oderwać się od męki pracy z niemiłym szefem. Ich uwagę i zmysły pochłania córka właścicieli pensjonatu, piękna i młoda mężatka – Lena. Bohaterowie odkrywają wokół siebie dziwne ślady (m.in powieszonego na drucie wróbla, strzałki na suficie prowadzące do powieszonego na nitce patyczka) i postanawiają przeprowadzić śledztwo. Im bardziej pragną uporządkować rzeczywistość, tym bardziej ona im się wymyka.