Retroteka #7
Wieczór z Eugeniuszem Bodo
BILETY:
Przedwojenne standardy jazzowe w wykonaniu Moniki Borzym i Krzysztofa Dysa to motyw przewodni wieczoru z Eugeniuszem Bodo. Na siódmą odsłonę Retroteki zapraszamy 5 marca o godz. 19:00.
Transmisja koncertu odbędzie się na stronie www.ninateka.pl
Po koncercie odbędzie się projekcja kultowej komedii pomyłek z 1938 roku w reżyserii Mieczysława Krawicza pt. Paweł i Gaweł, w której wystąpili Irena Skwierczyńska, Eugeniusz Bodo, Tadeusz Fijewski, Adolf Dymsza, czy Helena Grossówna.
Materiały promocyjne FINA
Podczas koncertu usłyszymy urzekające i wciąż świeże melodie autorstwa Henryka Warsa i Jerzego Petersburskiego z nieśmiertelnymi tekstami Juliana Tuwima i Mariana Hemara. Utwory te przedstawiają obraz kobiety lat międzywojennych (czasem nowoczesnej i uwodzicielskiej, czasem, romantycznej, czasem sentymentalnej), a także pokazują kobiecy punkt widzenia i złożoność kobiecej duszy, zwłaszcza w sprawach miłosnych. W programie koncertu znajdą się takie przeboje jak Na pierwszy znak, Pokoik na Hożej, Moja Warszawo, Miłość Ci wszystko wybaczy czy Nikt, tylko ty.
Gwiazdą wieczoru będzie Monika Borzym, jedna z najzdolniejszych artystek jazzowych młodego pokolenia, która na swoim koncie ma 5 albumów w tym nagranych z takimi gigantami jak John Scofield, Mitchell Long, Aaron Parks czy Randy Brecker. Monice Borzym i Janowi Emilowi Młynarskiemu towarzyszyć będzie wspaniały pianista Krzysztof Dys.
Po koncercie zapraszamy na pokaz zrekonstruowanego filmu Mieczysława Krawicza Paweł i Gaweł, z udziałem Eugeniusza Bodo, Heleny Grossówny i Adolfa Dymszy. Będzie to rzadko prezentowana, analogowa rekonstrukcja filmu, przeprowadzona dawnymi metodami w oparciu o materiały archiwalne Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego. To jedna z najbardziej lubianych polskich komedii lat międzywojennych i to właśnie z niej pochodzi najsłynniejsza polska kołysanka Ach śpij kochanie. Wspaniały scenariusz ironicznie puentuje rzeczywistość lat 30-tych, dając aktorom możliwość wykorzystania swego warsztatu w dziesiątkach żartów sytuacyjnych.
Paweł i Gaweł, reż. Mieczysław Krawicz, Polska, 1938, 81 min.
Film opowiada o perypetiach dwóch nieznoszących się sąsiadów - sprzedawcy Gawła Pawlickiego oraz Pawła Gawlickiego, wynalazcy i konstruktora rewelacyjnego odbiornika radiowego. Paweł chcąc rozreklamować swój wynalazek udaje się do Warszawy, nie może jednak znaleźć nikogo, kto zainwestowałby w jego nowoczesną konstrukcję. Wkrótce zakochuje się w skrzypaczce Violetcie, która zmuszona jest udawać „cudowne dziecko”, gdyż jako dorosła kobieta nie wzbudziłaby takiego zainteresowania publiczności a musi spłacić rodzinne długi. Podczas jednego ze swych koncertów poznaje Pawła i zakochuje się w nim. On pozostaje obojętny, nie zwracając uwagi na namolne dziecko. Kiedy jednak Violetta, już jako dorosła kobieta, umawia się z Pawłem - ten traci dla niej głowę. Wyniknie z tego wiele nieoczekiwanych i zabawnych zdarzeń.
Fot. Zasoby Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego
MONIKA BORZYM
Jedna z najzdolniejszych artystek jazzowych młodego pokolenia. Monika urodziła się w Warszawie, tu skończyła szkołę̨ muzyczną w klasie fortepianu. Naukę̨ kontynuowała w USA na kierunkach jazz, interpretacja i aranżacja. Ma na swoim koncie pięć solowych albumów Pierwsze dwie płyty Girl Talk i My Place (dziś́ mające status „platynowych”) nagrała w USA przy współpracy z tuzami światowego jazzu ( m.in. Johnem Scofieldem, Mitchellem Longiem, Aaronem Parksem i Randy Breckerem). W 2016 roku ukazał się w Polsce kolejny album artystki, z autorskimi interpretacjami piosenek Joni Mitchell Back To The Garden („złota płyta”). Rok później przy współpracy z Muzeum Powstania Warszawskiego Monika wraz z Mariuszem Obijalskim stworzyli płytę̨ Jestem Przestrzeń z poezją Anny Świrszczyńskiej – płyta została bardzo ciepło przyjęta przez słuchaczy. Gościnnie pojawili się na niej m.in. Wojciech Waglewski, John Scofield, Robert Kubiszyn i Michał Bryndal. W 2018 roku ukazała się płyta z utworami Thoma Yorka i Johna Greenwooda – „RADIOHEDONISTYCZNIE" – utwory brytyjskiej grupy zostały zaaranżowane przez Nikolę Kołodziejczyka – zdolnego kompozytora i dyrygenta na arcyciekawy skład: 3 waltornie, klarnet basowy, violę da gamba i jazzowe trio.
Fot. Archiwum prywatne artystów
KRZYSZTOF DYS
Pianista, improwizator. Wykształcenie klasyczne zdobył w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, w klasie fortepianu. Obecnie jako doktor sztuk muzycznych wykłada na tej uczelni, pracując jako adiunkt w klasie fortepianu jazzowego. Zdobywa prestiżowe nagrody zarówno na polu muzyki klasycznej m.in. III nagroda, International Piano Competition of the Russian Conservatory Alexander Scriabin, Paris, France – jak i muzyki jazzowej; II nagroda, Warsaw Jazz Pianist Contest, Warsaw, Poland: Grand Prix, „Jazz nad Odrą” Festival, kwartet Soundcheck, Wrocław. Jest członkiem wielu znakomitych artystycznych składów reprezentujących polska muzykę̨ jazzową na lokalnym rynku oraz na całym świecie: m.in, Adam Bałdych Quartet, trio LAM, quartet SOUNDCHECK.
JAN EMIL MŁYNARSKI
Jan Emil Młynarski pochodzi z rodziny o muzycznych tradycjach. Perkusista, producent, wokalista, radiowiec obecny na scenie muzycznej od 1997 roku. Współpracował z wieloma artystami sceny elektronicznej, popowej i jazzowej. Absolwent prestiżowej szkoły Drummers Collective w Nowym Jorku. Grał z Wojtkiem Pilichowskim, Kayah. Był członkiem orkiestry wykonującej Concerto for band and orchestra Jona Lorda z kompozytorem we własnej osobie na organach Hammonda. Współpracuje z warszawskimi teatrami m.in.: Studio Buffo (I Love You ( I Love You, You're Perfect, Now Change, reż. David Foulkes, 2010) jako kierownik muzyczny, z Teatrem Powszechnym (Kamień i popioły reż. Artur Urbański, 2011) jako kompozytor muzyki oraz kierownik muzyczny, Teatrem Dramatycznym (Widok z mostu, aut. Arthur Miller, reż. Agnieszka Glińska, 2019) jako kompozytor muzyki oraz instrumentalista, Teatrem Polonia (Cwaniary reż. Agnieszka Glińska) jako kierownik muzyczny. Od 2009 roku jest liderem własnych przedsięwzięć muzycznych na polu muzyki niezależnej, eksperymentalnej i jazzu.
Założył grupę „Warszawskie Combo Taneczne”, w której gra na bandżoli i śpiewa tradycyjne warszawskie piosenki. Jest laureatem Fryderyków 2018 (Polish Grammy). Razem z wirtuozem fortepianu Marcinem Maseckim prowadzi „Jazz Band Młynarski-Masecki”, w którym śpiewa przedwojenny repertuar taneczny autorstwa mistrzów polskiej piosenki (m.in. Henryk Wars. Szmul Ferszko, Artur Gold). Koncertuje z Jerzym Maksymiukiem i Januszem Olejniczakiem (m.in. w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, Teatro Massimo w Palermo czy Carnegie Hall w Nowym Jorku).
Od 2018 roku prowadzi autorski program muzyczny w radio, poświęcony polskiej muzyce rozrywkowej do roku 1949. W 2010 roku nagrał płytę Młynarski Plays Młynarski poświęconą twórczości swego ojca Wojciecha Młynarskiego (1941-2017) , który był jednym z najważniejszych autorów tekstów piosenek w Polsce w XX wieku.
Współpracuje z wybitnymi instrumentalistami swojego pokolenia. Fascynuje się muzyką Afryki, polskiej wsi regionu Mazowsza Południowego oraz Podhala co słychać w twórczości trio „Polonka”, które tworzy z Piotrem Zabrodzkim – pozytyw organowy i Michałem Górczyńskim – klarnet kontrabasowy.
