26-31 maja 2014 r.
W związku z obchodzoną w tym roku 15. rocznicą śmierci Mistrza, a także prezentowaną w Muzeum Narodowym w Krakowie wystawą poświęconą Stanleyowi Kubrickowi (maj-wrzesień 2014 r.) Filmoteka Narodowa zaprasza na przegląd wybranych filmów Stanleya Kubricka w warszawskim kinie Iluzjon. W trakcie tygodniowego przeglądu (26-31 maja) wyświetlimy 6, naszym zdaniem najbardziej znaczących, dzieł Mistrza: „2001: Odyseja kosmiczna”, „Mechaniczna pomarańcza”, „Lśnienie” „Lolita”, „Full Metal Jacket” i „Barry Lyndon”. Cyfrowo odnowione kopie zostaną specjalnie na pokazy w Iluzjonie sprowadzone z Londynu.
Retrospektywie w kinie Iluzjon towarzyszyła będzie multimedialna wystawa dotycząca twórczości Kubricka nawiązująca do wystawy w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Wystawę STANLEY KUBRICK - we współpracy ze spadkobiercami artysty - przygotowało 10 lat temu Deutsches Filmmuseum z Frankfurtu. Do tej pory zobaczyło ją już ponad 800 tysięcy osób na całym świecie, m.in. w Berlinie, Amsterdamie, Zurychu, Rzymie, Paryżu, Los Angeles, Melbourne, aktualnie prezentowana jest w Sao Paulo. Kraków będzie jedynym miastem w Europie Środkowo-Wschodniej, w którym można będzie obejrzeć tę ekspozycję. Wystawa obejmuje około 1000 eksponatów, w tym liczne materiały audiowizualne. Wiele archiwalnych materiałów pokazywanych będzie po raz pierwszy. Wśród obiektów prezentowanych na wystawie znajdą się między innymi: scenariusze, szkice produkcyjne, dokumenty, kostiumy, rekwizyty, używane przez Kubricka specjalne obiektywy i kamery oraz prace fotograficzne reżysera dla czasopisma "Look" z pierwszych lat jego kariery.
Stanley Kubrick, amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy, jest jedną z najwybitniejszych postaci światowego kina. Mimo, iż nigdy nie odebrał wykształcenia filmowego, jego produkcje odznaczają się niezwykłą dojrzałością tak w sferze wizualnej, jak i w warstwie przekazu. Urodzony 26 lipca 1928 roku w Nowym Jorku Kubrick karierę swą rozpoczynał od fotografii. W wieku trzynastu lat został najmłodszym w historii fotoreporterem prestiżowego magazynu „Look”. Braki w wykształceniu filmowym nadrabiał częstymi wizytami w Museum of Modern Art, w którym całe godziny spędzał oglądając filmy Chaplina, Eisensteina, Fritza Langa czy Maksa Ophüsa.
Podczas trwającej ponad czterdzieści lat kariery, reżyser, nakręcił zaledwie 13 filmów fabularnych. Kilka z nich, będących intrygującą mieszanką wizjonerstwa, ekscentryzmu i kontrowersji, uznano za największe arcydzieła w historii kinematografii. Pracę w filmie Kubrick zaczynał jako twórca filmów dokumentalnych - „Dzień walki” (1951), „Latający ojczulek” (1951), jednak szybko znudziła mu się forma dokumentu i już dwa lata później zadebiutował średniometrażowym fabularnym dramatem wojennym – „Strach i pożądanie” (po latach niezadowolony z efektu reżyser chciał zniszczyć wszystkie kopie filmu, na szczęście ocalała jedna). Kolejne fabuły „Pocałunek mordercy” i „Zabójstwo” zyskały pochlebne recenzje krytyki i otworzyły artyście drzwi do kariery filmowej. Kubrick był twórcą nie ograniczającym się do jednego czy dwóch gatunków filmowych, ale zawsze pozostawał wierny pewnym motywom będącym odzwierciedleniem jego pesymistycznej filozofii.
W jego filmografii znajdują się zarówno filmy obyczajowe: jak ekranizacja powieści Vladimira Nabokova „Lolita” czy kontrowersyjne „Oczy szeroko zamknięte” z 1999 roku, których premiery artysta nie doczekał; jak i kino science – fiction, a wśród tego gatunku - czarna komedia „Dr Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę”, „2001: Odyseja kosmiczna” - zaliczany do miana najwybitniejszych dzieł w historii kinematografii światowej, będący przełomem w dziedzinie efektów specjalnych, a przede wszystkim wspaniałą impresją na temat istoty człowieczeństwa i egzystencji ludzkości we wszechświecie. I wreszcie - „Mechaniczna pomarańcza” przedstawiający niedaleką przyszłość obraz będący swego rodzaju „baletem przemocy” pełnym śmiałych, kontrowersyjnych scen erotycznych i brutalności, o których realizacji po dziś dzień krążą legendy.
Niewątpliwie jednak najważniejsze w twórczości Kubricka zdają się być filmy zaliczane do nurtu kina wojennego. Wojna, wraz ze wszystkim co niosła ze sobą - szaleństwem, morderczą logiką, brutalnością, dehumanizacją jednostki, a z drugiej strony patosem i heroizmem od zawsze fascynowała reżysera. Począwszy od wspomnianego już średniego metrażu „Strach i pożądanie”, poprzez kino historyczne w postaci „Spartakusa” realizowanej, w zastępstwie za Anthony’ego Manna, historii wojny niewolniczej lat 74-71 p.n.e., „Barry’ego Lyndona” (nagrodzonego Oscarem za zdjęcia, kostiumy i scenografię i muzykę) opowiadającego gorzkie losy młodzieńca w Anglii epoki wojny siedmioletniej szukającego swego miejsca w społeczeństwie, czy „Ścieżek chwały” przedstawiających koszmar I wojny światowej, aż po bardzo bliskie reżyserowi wydarzenia wojny Wietnamskiej zobrazowane w kultowym obrazie „Full Metal Jacket”. Również dwa niezrealizowane scenariusze Kubricka dotyczyły tematyki wojennej. Pierwszy z nich „Napoleon”, planowany jako 3-godzinny monumentalny fresk historyczny o życiu i śmierci jednego z największych strategów w historii, nie został zrealizowany z powodu wycofania funduszy przez wytwórnię. Z realizacji drugiego projektu „Aryjskie papiery”, opowiadającego o Holocauście, mimo wybranej już obsady, Kubrick zrezygnował sam, gdyż jego realizacja zbiegła się z powstaniem „Listy Schindlera” Stevena Spielberga.
Omawiając twórczość Kubricka nie można pominąć najbardziej przewrotnego w jego twórczości obrazu, jakim jest ekranizacja prozy Stephena Kinga - „Lśnienie”. Obecnie uznawany za kultowy i jeden z najchętniej oglądanych przez widzów filmów grozy, w 1981 roku otrzymał 2 nominacje do Złotej Maliny dla najgorszego reżysera i aktorki pierwszoplanowej. Prawdziwą legendą obrosła już historia współpracy na planie duetu Kubrick-Nicholson. Setki dubli, atmosfera zamknięcia doprowadzająca niemal cała ekipę do szaleństwa, ponad 400 tysięcy metrów naświetlonej taśmy filmowej, z której ostatecznie wykorzystano zaledwie 1 procent, doprowadziły do powstania niezwykle wiarygodnego dramatu psychologicznego opowiadającego o popadaniu w obłęd jednostki tracącej fundament ludzkiej egzystencji – miłość, solidarność, porozumienie. Film, który paradoksalnie jest najbardziej autobiograficznym dziełem Kubricka, zmagającego się poprzez realizację filmów z własnymi demonami, po dziś dzień wywołuje dreszcz niepokoju w najbardziej nieczułych na filmowe emocje widzach.
Stanley Kubrick zmarł 7 marca 1999 roku, nie dokończywszy pracy nad ostatnim swoim obrazem zatytułowanym „Oczy szeroko zamknięte”.
Plan projekcji (sala STOLICA):
26.05; godz. 19:30 Lolita (Lolita), Wielka Brytania/USA1962 152’
27.05; godz. 19:30 2001: Odyseja kosmiczna (2001: A Space Odyssey), USA/Wielka Brytania 1968 160’
28.05; godz. 20:00 Mechaniczna pomarańcza (A Clockwork Orange), Wielka Brytania/USA 1971 136’
29.05; godz. 19:15 Barry Lyndon (Barry Lyndon), Wielka Brytania/USA 1975 184’
30.05; godz. 20:00 Lśnienie (The Shining), Wielka Brytania/USA 1980 144’
31.05; godz. 20:00 Full Metal Jacket (Full Metal Jacket), Wielka Brytania/USA 1987 116’
Kino Iluzjon Filmoteki Narodowej
ul. Narbutta 50a
Ceny biletów:
Ulgowy – 15 zł
Normalny – 17 zł
Kasa kina: 22 462 72 60; iluzjon.rezerwacje@fn.org.pl
