15 maja 2022 roku zmarł Ignacy Gogolewski (ur. 17 VI 1931 r.), znakomity aktor teatralny i filmowy, a także scenarzysta i reżyser. Gogolewski, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (ukończona w 1953) przez lata związany był z najlepszymi warszawskimi scenami: z Teatrem Polskim (1954-1959, 1975-1980, 1992-2000), Teatrem Dramatycznym (1959-1962, 1968-1971), Teatrem Współczesnym (1965-1968), Teatrem Narodowym (1962-1965, 2000-2009). Pełnił ponadto funkcję dyrektora w Teatrze Śląskim w Katowicach (1971-1974), Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1980-1985) i w stołecznym Teatrze Rozmaitości (1985-1989).

Aktor bardzo wcześnie zaczął grać także w filmach, debiutując w zrealizowanych jeszcze w okresie socrealizmu produkcjach „Trudna miłość” (1953) i „Trzy opowieści” (1953). Gogolewski wystąpił w pamiętnych rolach między innymi w „Szyfrach” (1966) Wojciecha Jerzego Hasa, „Jowicie” (1967) Janusza Morgensterna, „Hrabinie Cosel” (1968) Jerzego Antczaka i „Bolesławie Śmiałym” (1971) Witolda Lesiewicza, w którym wcielił się w tytułową postać piastowskiego króla.

Szerokiej publiczności artysta pozostaje znany może jednak przede wszystkim z roli Antka Boryny w serialu „Chłopi” (1972) Jana Rybkowskiego. Gogolewski był jednak nie tylko aktorem filmowym, lecz także reżyserem – w 1978 zrealizował „Romans Teresy Hennert”, a w 1983 „Dom świętego Kazimierza”. To właśnie te dwa mniej znane – a bardzo interesujące – filmy pokażemy w sierpniu w Iluzjonie. „Romans Teresy Hennert” jest adaptacją powieści Zofii Nałkowskiej, melodramatem rozgrywającym się w okresie międzywojnia. Z kolei „Dom świętego Kazimierza” opowiada o ostatnim okresie życia Cypriana Kamila Norwida, w którego wcielił się sam reżyser.

Zapraszamy do kina!