Burt Lancaster zapisał się na kartach kinematografii jako aktor kreujący silne role męskie. Jego bohaterowie nigdy nie są dwuznaczni moralnie, zawsze śmiało stawiają czoło wszelkim przeciwnościom, są świadomi swojej atrakcyjności, ale też tragizmu przemijania. Niezależnie od tego czy Lancaster wcielał się w role: księcia, bandyty czy proroka, zawsze uosabiał cechy prawdziwego, twardego mężczyzny. Wśród licznych, niezapomnianych dzieł z udziałem aktora, na ekranie Iluzjonu w terminie: 2 – 24 listopada pokażemy m.in.: nagrodzony Oscarem dla najlepszego filmu – Stąd do wieczności, epickie dzieło Luchino Viscontiego – uhonorowanego Złotą Palmą: Lamparta, komedię przygodową w reżyserii Roberta Siodmaka – Karmazynowy pirat czy też dramat społeczny Johna Cassavetesa: Dziecko czeka.

Burt Lancaster urodził się 2 listopada 1913 roku w ubogiej dzielnicy Nowego Jorku, Harlemie. Ukończył Dewitt Clinton High School. Jako nastolatek interesował się przede wszystkim sportem, był gwiazdą szkolnej drużyny siatkówki. W wieku 17 lat porzucił dom i wyruszył z trupą cyrkową w objazd po Stanach Zjednoczonych. Kiedy kontuzja dłoni uniemożliwiła mu dalsze występy, pracował jako sprzedawca, kelner, kierowca, zawodnik rodeo. W czasie wojny przez trzy lata objeżdżał Europę i Afrykę występując dla żołnierzy. Wtedy poznał aktorkę, Normę Anderson, która później została jego żoną. Razem z nią wyjechał do Nowego Jorku i dzięki jej wsparciu w 1945 roku znalazł się na Broadway’u.

Zauważony przez producentów z Hollywood, debiutował w 1946 roku w filmie Roberta Siodmaka „The Killers”, za który otrzymał wyróżnienie krytyków nowojorskich. Po tym sukcesie z powodzeniem kontynuował karierę aktorską grając początkowo role wysportowanych, silnych mężczyzn – kowbojów, piratów i gangsterów, głównie w westernach, filmach awanturniczych i kryminalnych. Zasłynął w nich brawurowymi, często wręcz karkołomnymi popisami akrobatycznymi. Najważniejsze tytuły z tego okresu to słynny „Karmazynowy pirat” (r. Robert Siodmak, 1952), „Ostatnia walka Apacza” i „Vera Cruz” (r. Robert Aldrich, 1954), a także jego debiut reżyserski „Traper z Kentucky” (1955), w którym zagrał główną rolę. Filmy te przyniosły Lancasterowi dużą popularność, jednak jego ambicje były dużo większe. Pragnął udowodnić swój talent dramatyczny i wkrótce zyskał uznanie za swoje głębokie, poruszające kreacje.

W 1953 roku rola sierżanta w filmie Freda Zinnemanna „Stąd do wieczności” została nagrodzona nominacją do Oscara. W 1960 roku Burt Lancaster zagrał w filmie Richarda Brooksa „Elmer Gantry”. Tytułowa rola fałszywego kaznodziei przyniosła mu statuetkę Oscara. W 1961 roku zagrał w filmie Stanleya Kramera „Wyrok w Norymberdze”, a także w obrazie Johna Frankenheimera „Ptasznik z Alcatraz”. Film, pokazany na festiwalu w Wenecji, przyniósł Lancasterowi miano najlepszego aktora roku oraz nominację do Oscara. W tym czasie zwrócił na niego uwagę Luchino Visconti, który zaproponował mu rolę arystokraty w „Lamparcie” zrealizowanym w 1962 roku. Burt Lancaster stworzył znakomitą postać księcia Saliny. Film zdobył Złotą Palmę w Cannes. W 1974 roku ponownie zagrał u Viscontiego w filmie „Portret rodzinny we wnętrzu”, a w 1976 roku po raz kolejny wcielił się w rolę arystokraty w „Novecento” Bernardo Bertolucciego. Był pierwszym aktorem amerykańskim, który zaistniał w kinie europejskim najwyższej próby.

W Ameryce również nie tracił swojej popularności. Ugruntowały ją występy w takich filmach, jak „Zawodowcy” (r. Richard Brooks, 1966), „Port lotniczy” (r. George Seaton, 1969), „Cyrk straceńców” (r. John Frankenheimer, 1969). W 1979 roku w filmie Louisa Malle'a „Atlantic City” stworzył znakomitą postać starego gangstera, za którą otrzymał nagrodę krytyków nowojorskich. W 1988 roku Lancaster wystąpił w telewizyjnym filmie Michaela Andersona „Przed sklepem jubilera”, zrealizowanym na podstawie sztuki Karola Wojtyły. Przebywał wówczas przez kilka dni w Krakowie.

W 1990 roku aktor miał wylew krwi do mózgu, który spowodował, że resztę życia spędził na wózku inwalidzkim. Nie zrezygnował jednak z pracy, okazjonalnie występował głównie w filmach telewizyjnych. Zmarł na atak serca 23 października 1994 roku.

W ciągu trwającej 45 lat kariery aktorskiej Burt Lancaster wystąpił w 80 filmach wpisując się na trwałe do historii światowego kina.