Wizerunek Charliego Chaplina – człowieka z charakterystycznym wąsikiem, laską i melonikiem – jest wręcz symbolem Dziesiątej Muzy. Brytyjski aktor i reżyser (ur. 16 kwietnia 1889 w Londynie, zm. 25 grudnia 1977 w Vevey) nie tylko zdobył ogromną popularność wśród szerokiej publiczności, ale był też hołubiony przez krytyków, intelektualistów oraz artystów – pisarzy, poetów, malarzy i filmowców.

Chaplin stał się doskonałym wcieleniem człowieka epoki nowoczesnej – muszącego radzić sobie w nowym, dynamicznie zmieniającym się świecie wielkomiejskim. Grany przez niego tramp był postacią zepchniętą na margines i pokrzywdzoną społecznie, ale jednocześnie dającą sobie radę w nowych okolicznościach dzięki swojemu sprytowi i elastyczności. O ile w pełnometrażowych arcydziełach takich jak Gorączka złota (1925) Chaplin jest często postacią dobroduszną, o tyle w pierwszych krótkometrażówkach pozostaje w większej mierze tricksterem, wywracającym świat do góry nogami. To właśnie tę postać ze wczesnych burlesek upodobali sobie artyści awangardowi z okresu międzywojennego, dostrzegający w Chaplinie modelowego anarchistę, podważającego porządek społeczny i wnoszącego twórczy ferment do rzeczywistości.

W ramach przeglądu w kinie Iluzjon pokażemy 5 zestawów krótkometrażówek z Chaplinem, które nie są jedynie fascynującym zapisem swoich czasów. Zrealizowane ponad 100 lat temu burleski, oparte nie tylko na fizycznych wyczynach Chaplina, ale też na bardzo inteligentnym, satyrycznym humorze, w dalszym ciągu bawią, łącząc kolejne pokolenia kinomanów.