23 lipca 2022 roku odszedł Bob Rafelson (ur. 21 lutego 1933), jeden z najważniejszych reżyserów tzw. Nowego Hollywood. Choć Rafelson nigdy nie osiągnął takiej sławy jak Martin Scorsese czy Robert Altman, to jednak przez wiele był jedną z kluczowych postaci tego nurtu. Artysta próbował swoich sił zarówno jako producent (pracując między innymi przy takich dziełach jak „Swobodny jeździec” i „Ostatni seans filmowy”), jak i reżyser.

Rafelson tworzył przede wszystkim krytyczne społecznie dramaty obyczajowe, opowiadające o problemach wewnętrznych zagubionych młodych ludzi. Reżyser bardzo chętnie współpracował z Jackiem Nicholsonem, który był współscenarzystą jego debiutu fabularnego „Glowa” (1968). Nicholson wystąpił w kilku najważniejszych filmach Rafelsona.

W „Pięciu łatwych utworach” (1970) zagrał zbuntowanego młodego człowieka, który przyjeżdża do domu po dłuższej nieobecności. W „Królu Marvin Gardens” (1972) prezentera radiowego pomagającemu bratu, który wyszedł z więzienia. W „Listonosz zawsze dzwoni dwa razy” (1981) włóczęgę wdającego się w romans z mężatką, a w „Klopotach z facetami” (1992) nałogowego kłamcę i kombinatora. Rafelson był ponadto twórcą takich dzieł jak „Niedosyt” (1976) i „Czarna wdowa” (1987). „Bob Rafelson był kluczową postacią w historii kina, w szczególności amerykańskiego kina, był pomostem między dwiema erami w Hollywood” – powiedział po śmierci reżysera Martin Scorsese. Aby upamiętnić reżysera, przypomnimy „Pięć łatwych utworów”, najlepszy – naszym zdaniem – film z jego dorobku.